कविता
प्रनिशा सिग्देल
सपना छोडेर मैले विपना देख्न थालेको छु
सबैलाई छोडेर अहिले आफैलाई भेट्न थालेको छु
म आफ्नै लासको मलामी
म आफ्नै चिताको जल्लाद
पिडाले चिसिएको यो मनलाई आफ्नै चिताले सेक्न थालेको छु
सपना छोडेर विपना देख्न थालेको छु
मेरो भाग्य अब मेरो कर्मले लेख्ला
भावि ! तिमीले लेखेका सबै भाग्य भेट्न थालेको छु
सपना छोडेर मैले विपना देख्न थालेको छु
ए दुःखहरु ! सबैलाई बाईबाई अब नपरोस् दुःखका आसुहरु
दुःखहरुलाई मैले सुखहरुले छेक्न थालेको छु
सपना छोडेर मैले विपना देख्न थालेको छु
तानिदिए खुट्टाहरु तर म त्यहासम्म पुग्छु अवश्य
खुट्टा नभएर के भो त हातहरुले टेक्न थालेको छु
सपना छोडेर मैले विपना देख्न थालेको छु
सबैलाई छोडेर अहिले आफैलाई भेट्न थालेको छु
